یکشنبه 25 آذر 1397
بازدید: 3175 بار
در حالی که بسیاری از دوربینها دارای پورتهای ورودی / خروجی (I / O) هستند، تعداد کمی از آنها واقعا استفاده میشوند و اکثر طراحان نیز حتی آنها را در نظر نمیگیرند. با این حال، داشتن اطلاعات در مورد انعطاف پذیری آنها میتواند باعث صرفه جویی در هزینههای هنگفت برای طرحهای پیچیده گردد. در این مقاله به ورودی و خروجی دوربین و نحوه استفاده از آن برای یکپارچگی دستگاهها و عملکردهای پشتیبانی شده از باکس در نظارت میپردازیم:
• اصول ورودی / خروجی
• روشهای ورودی / خروجی (روی بورد، کابل، کابل با قابلیت جابجایی)
• تجهیزات ورودی / خروجی: دوربینها، ماژولها، دستگاههای ضبط کننده
• برنامههای کاربردی معمول برای ورودی
• برنامههای کاربردی رایج برای خروجی
• تفاوت شکل کیسها
• مسائل مربوط به یکپارچه سازی VMS
• پشتیبانی از مسائل آنویف
• قابلیتهای بسیار متفاوت دوربین
• یکپارچه سازی ورودی / خروجی VMS چند دوربین
• پشتیبانی از تغییراتVMS
• اشکالات عیب یابی ورودی / خروجی
به عبارت ساده، ورودیها و خروجیها میزان بسیار کمی از جریان را برای دریافت یا ارسال سیگنالهای دیجیتال (باز و بسته) تشخیص داده و یا آن را فراهم میکنند. ارسال ولتاژ از یک سنسور (مانند فتوسل یا PIR) به یک ورودی باعث اقداماتی بر روی دستگاه میشود، در حالی که رویدادهای دوربین (آنالیز، VMD، یا اسکریپتها) ممکن است ولتاژ را از یک خروجی به دستگاه دریافت کننده مانند سیستم آلارم یا سیستم تشخیص نفوذ ارسال کند.
به طور معمول، این سیگنالها با استفاده از تنها چند میلی وات برق در VDC 5-12 دشارژ میشوند. برخی از مدلها ممکن است از ولتاژ و وات بالاتر استفاده کنند که در واقع قادر به استفاده از برخی دستگاههای جانبی (مانند سنسورهای حرکتی PIR) میباشند، اما با این وجود مواردی غیر معمول به شمار میروند.
ورودیها و خروجیها معمولا به یکی از سه روش میباشد:
• مستقیما روی دوربین: ورودی و خروجی در بسیاری از دوربینها مستقیما بر روی خود دوربین قرار دارد، مانند قسمت پایینی در عقب دوربین باکس. این نوع تعبیه ورودی و خروجی در دوربینهای بزرگ دام و بولت رایج است که فضای بیشتری برای نصب این اتصالات دارند، اما در مدلهای کوچک و فشرده کاربرد کمتری دارد.
• به شکل کابل دوربین: ورودی / خروجی دوربینهای خارجی (outdoor cameras) نیز به طور معمول بر روی کابل قرار دارد، زیرا به منظور حفظ استانداردIP ، ممکن است دسترسی به داخل دوربین میسر نباشد.
کابل اختیاری با قابلیت جدا شدن: سایر دوربینها دارای یک کابل اختیاری میباشند که در صورت لزوم میتوان آن را متصل کرد. بسیاری از نصابان این مدل را به مدل کابلی ترجیح میدهند، زیرا ورودی و خروجی در اکثر نصبها مورد استفاده قرار نمیگیرد و برای مدیریت آسانتر کابل میتوان به راحتی آن را حذف نمود.
ورودیها و خروجیها علاوه بر دوربینها، ممکن است بر روی دستگاههای NVR وDVR ، و همچنین ماژولهای ورودی / خروجی اختصاصی شبکه نیز وجود دارشته باشند، دستگاههایی که به نظر میرسد به همان اندازه دوربینها به نرم افزارهای VMS ظاهر میشوند، اما تنها شامل ورودی / خروجی و بدون تصویر هستند.
این دستگاهها به طور معمول تنها زمانی استفاده میشوند که دوربینها دارای ورودی و خروجی نباشند، چرا که دوربینها به احتمال زیاد در نزدیکی دستگاه نصب شده و یا توسط آنها فعال میشوند. با این حال، همچنین زمانی که ترجیحا باید اتصال متمرکز به کار رود، از آنها استفاده میشود.
چندین برنامه رایج، از ساده تا پیچیده، برای استفاده از ورودیها در سیستمهای نظارتی وجود دارد.
برخی از رایجترین این موارد عبارتند از:
• سنسورهای نفوذ برای ضبط درایو: به طور معمول، کاربران ممکن است دتکتور حرکت PIR یا door contacts به ورودیهای دوربین متصل گردند تا در هنگام رویداد شروع به ضبط آن نمایند. این دتکتورها روش تشخیص قابل اطمینانتری نسبت به استفاده از تشخیص حرکت یا آنالیز تصویر را ارائه میدهند، همچنین ممکن است به طور جداگانه نشانه گذاری شده یا به دستگاه ضبط لاگین شوند تا یافتن و ورود به یک منطقه خاص آسانتر شود.
• فتوسل برای تغییر وضعیت روز و شب: در بعضی از نصبها میتوان از فتوسل استفاده کرد تا سیگنالهای روز یا شب را تغییر دهند. در این موارد از فتوسل به جای دوربین که به طور خودکار بر اساس سطح تصویر حالیت روز و شب را عوض میکند استفاده میشود. این روش هنگام استفاده از IR illuminators شایع است، به طوری که دوربین وilluminator هماهنگ هستند، اما ممکن است در بعضی از موارد نیز (مانند مناطق سایه دار که در آن دوربین قبل از روشنایی صبح تغییر میکنند) استفاده شود که در آن دوربینها به اشتباه حالت را تغییر میدهند.
• دکمهها / سوئیچها برای وقوع رویدادها: در نهایت، کاربران ممکن است دکمهها یا سوئیچهایی را تنظیم کنند که باعث ایجاد ویژگیهایی خاصی را در دوربین شود، مانند افزایش فریم و ارسال ایمیل در هنگام فشار دادن دکمه پنیک (panic button).
موارد ذکر شده فقط چند نمونه از برنامههای ورودی هستند. تقریبا هر چیزی که میتواند بسته شدن تماس را فراهم کند ممکن است برای رانندگی رویدادها استفاده شود.
چندین برنامه رایج برای خروجی وجود دارد:
• کنترل درب / دروازه: دوربینها به طور معمول به سیستمهای کنترل دسترسی متصل میشوند تا دربها را برای اشخاص باز کنند. از آنجا که دوربین در نزدیکی محلهای ورود قرار دارد و معمولا از طریق نرم افزار VMS یا رابط وب خود اجازه کنترل را به خروجی میدهد، فرآیند باز شدن دربها از طریق خروجیهای دوربین اغلب با صرفه مالی بیشتری همراه است.
• چراغ / آژیر: دوربینها ممکن است برای روشن کردن چراغ یا فعال نمودن آژیر sounders)) در رویداد، برای جلب توجه کارکنان به دوربینهای خاص یا اطلاع به دیگران که اجازه تماشای خوراک تصویری دوربین را ندارند استفاده میشود. همچنین در رویدادهایی مانند هشدارهای مبنی بر مزاحم که با استفاده از آنالیز تصویر شناسایی شدهاند، کاربران میتوانند ارسال پیامهای خاص توسط اعلام کنندههای دیجیتال (digital announcers) را فعال نمایند.
یکپارچه سازی نفوذ: در نهایت، خروجیهای دوربین میتواند برای فعال نمودن مناطق سیستم تشخیص نفوذ در تشخیص مانند آنالیز تصویر استفاده شوند تا یکپارچه سازی ساده برای اتاق کنترل مرکزی که در آن ادغام مستقیم IP در دسترس نیست را ارائه کنند.
دسترسی راحت به ورودی و خروجیها اغلب، اما نه همیشه، به نوع کیس استفاده شده بستگی دارد. صرف نظر از هزینه، دوربینهای باکس اغلب شامل ورودی و خروجی میباشند، در حالی که دوربینهای دام و بولت بسته به سری و تولید کننده آنها متفاوت هستند.
دوربینهای فشرده با قیمت پایینتر اغلب دارای ورودی و خروجی نیستند، در حالی که مدلهای پیشرفتهتر این ویژگی را شامل میشوند. به عنوان مثال، دوربین دام اکسیس سری M30 شامل هیچ ورودی یا خروجی نیست، در حالی که مدلهای سری Q دارای چندین ورودی و خروجی میباشند. با این حال، برخی از دوربینهای هایک ویژن از سریهای ارزان قیمت دارای ورودی و خروجی نیز هستند، در حالی که در مدلهای مشابه برعکس این قضیه میباشد. به همین دلیل، قابلیت پشتیبانی از ورودی و خروجی باید از طرف سازنده تایید شود.
توجه داشته باشید که صرف وجود ورودی و خروجی در دوربین به این معنا نیست که کاربران باید VMS انتخابی خود را با آن یکپارچه کنند. این یکپارچگی نرم افزارهای VMS اغلب شامل ویژگیهایی مانند استریم، تنظیمات اولیه و تشخیص حرکت، بدون یکپارچگی ورودی و خروجی است، چرا که این یک ویژگی کم کاربرد میباشد.
پشتیبانی از ورودی و خروجی ممکن است به طور معمول در صفحه دستگاههای پشتیبانی شده VMS یافت شود و به عنوان معیارهای جستجو برای کمک به انتخاب مدلهای پشتیبانی شده از تولیدکنندگان خاص، استفاده شود. به عنوان مثال، Exacq پشتیبانی ورودی و خروجی در صفحه دستگاههای پشتیبانی شده خود را مشخص کرده است:
پشتیبانی از ورودی و خروجی از طریق آنویف امکان پذیر است، اما نسبت به درایورهای دوربین استفاده کمتری دارد. پروفایل S آنویف نیاز به پشتیبانی از خروجیهای دستگاه دارد، اما به ورودیها که یک ویژگی اختیاری هستند نیازی ندارد. به همین دلیل، بسیاری از ورودی / خروجی دوربینهای پروفایل S به طور کامل یکپارچه نیستند. پروفایل آینده T ممکن است این تغییرات را لحاظ کند، اما انتظار نمی رود که تا سال ۲۰۱۹ به تصویب برسد.
دقیقا همان چیزی است که میتوان به واسطه آن از ورودی و خروجی دوربینهای متنوع از تولید کنندگان مختلف استفاده کرد. به عنوان مثال، ورودیهای دوربین هایک ویژن عمدتا کاربران را قادر میسازد تا زنگ هشدار، ارسال ایمیل، ضبط بر روی کارت حافظه، و خروجی آلارم را فعال کنند.
با این حال، سایر برندها، مانند دوربین اکسیس که در زیر نشان داده شده است، اقدامات بیشتری را در مورد سیگنال ورودی انجام میدهند، مانند تغییر متن، تغییر حالت شبانه/ روزانه، ارسالSNMP traps یا اعلانهای TCP و تغییر حالتهای تنظیمات مختلف ( WDR، defog و غیره).
یکپارچگی ورودی و خروجی با نرم افزارهایVMS ، اقدامات پیچیدهتری نسبت به استفاده به تنهایی از دوربین را شامل میشود، زیرا ممکن است ورودیها و خروجیهای چندین دستگاه با یکدیگر هماهنگ شوند. به عنوان مثال، بسیاری از نرم افزارهای VMS به ورودی یک دوربین اجازه میدهند تا از خروجی دوربین دیگری (که در زیر نشان داده شده است) پشتیبانی کنند.
ورودیها همچنین میتوانند برای تغییر پارامترهای مختلف VMS مانند تغییر در نمایش زنده یا نرخ فریمهای ضبط شده، روشن و خاموش کردن ضبط صدا، نمایش دوربینها در طرح بندی و غیره استفاده شوند.
با این حال، این قابلیتها کاملا در نرم افزارهای VMS متفاوت هستند. قابلیتهایی که در یکی از این نرم افزارها وجود داشته باشد ممکن است در نرم افزار دیگر موجود نباشد. کاربران برای اطلاع از وجود قابلیتهای مورد نظر خود، باید آن را تست نمایند.
استفاده از ورودی و خروجی برای ترکیب دستگاهها، به معنای مسئولیت اجزای یکپارچه سازی است که به طراح بر میگردد. به جای عیب یابی یکپارچگی پشتیبانی شده از جانب سازنده، یکپارچهساز شامل راهکار سفارشی عیب یابی به صورت “one-off ” است. هنگامی که یک ویژگی درست کار نمیکند و یا متوقف شده است، یکپارچه ساز در طول عیب یابی این اتصالات اغلب در حالت روشن است. به همین دلیل، ورودی و خروجی معمولا برای پروژههای کوچکتر مورد استفاده قرار میگیرد. در مواردی که تعداد زیادی اتصال بین دستگاهها وجود دارد، یکپارچگی نرم افزار API / SDK، خصوصا در مواردی که توسط سازندهها پشتیبانی شود، اغلب ترجیح استفاده میشوند.